Pawilon Flüggego powstał w latach 80. XIX wieku. Upamiętniał berlińskiego nauczyciela medycyny Carla Flügge - przyjaciela Hermanna Brehmera. Pod kamiennym cokołem nieistniejącego już pawilonu znajduje się grota ze źródłem (nympheum) oraz zbiornik wody, który zasilał fontanny w parku zdrojowym, jak również inhalatoria w sanatorium. Na kamiennym cokole stały dwie szachulcowe wieże z tarasem widokowym.