 |
 |
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Młotek – blok mieszkalny znajdujący się w dzielnicy Śródmieście w Warszawie, na skarpie, przy ulicy Smolnej 8.
Budynek powstał na miejscu przedwojennego Instytutu Oftalmicznego, został zaprojektowany w 1964 przez Jana Bogusławskiego i Bohdana Gniewiewskiego. Budowę wieżowca zakończono w 1976. Był to jeden z pierwszych wysokościowców w Warszawie. Początkowo miał być hotelem polonijnym. Działka, na której powstał wieżowiec, od 1870 zabudowana była budynkiem Instytutu Oftalmicznego. Obiekt ten przetrwał ...
Młotek – blok mieszkalny znajdujący się w dzielnicy Śródmieście w Warszawie, na skarpie, przy ulicy Smolnej 8.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Budynek powstał na miejscu przedwojennego Instytutu Oftalmicznego, został zaprojektowany w 1964 przez Jana Bogusławskiego i Bohdana Gniewiewskiego. Budowę wieżowca zakończono w 1976. Był to jeden z pierwszych wysokościowców w Warszawie. Początkowo miał być hotelem polonijnym. Działka, na której powstał wieżowiec, od 1870 zabudowana była budynkiem Instytutu Oftalmicznego. Obiekt ten przetrwał do powstania warszawskiego. Mury przy ulicy Smolnej rozebrano po 1945. W 1964 architekci Jan Bogusławski i Bohdan Gniewiewski zaprojektowali 19-piętrowy budynek na miejscu przedwojennej placówki. W 1976 ukończono jego budowę. Inwestorem było biuro obsługi cudzoziemców „PUMA”. Z powodu charakterystycznego kształtu ostatnich pięter blok nazwany został potocznie „domem z opadłą szczęką” lub „młotkiem”. Był jedną z pierwszych inwestycji tego rodzaju w Warszawie, czyli wysokościowców powstających od lat 60. (obok bloków na Ścianie Wschodniej i Domem Studenckim „Riviera”). Stał się jednym z najbardziej charakterystycznych budynków w centralnej części miasta, a także dominantą skarpy wiślanej. Wysokościowiec był projektowany jako hotel polonijny, w którym miały znaleźć się komfortowe pokoje dla Polaków przyjeżdżających z zagranicy. Szybko jednak przekształcono go z hotelu w blok mieszkaniowy, zważywszy na duże zapotrzebowanie na mieszkania. Lokale kupowano za dewizy. Łącznie w budynku mieściło się 140 mieszkań o powierzchni od 40 do 60 m2. Zainstalowano również szybkie windy i domofony. Budynek stał się jednym z najbardziej ekskluzywnych apartamentowców w PRL-u. Na dachu usytuowano dwukondygnacyjny lokal rozrywkowy z tarasem (18. i 19. piętro). Najpierw była to kawiarnia „Akropol”, a potem klub „Top Floor”, który przez pewien czas działał nielegalnie. W sierpniu 2016 budynek został wpisany do gminnej ewidencji zabytków Warszawy. Dane techniczne: Wysokość strukturalna: 66 m Wysokość do dachu: 61 m Wysokość architektoniczna: 66 m Liczba kondygnacji nadziemnych: 20 Liczba lokali mieszkalnych: 140. Za 
|
|||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
|
|
|||||||||||
Budynek nr 8 (tzw. Młotek) na innych fotografiach
|
|||||||||||
|
|
|||||||||||
 |
|
||
|---|---|---|---|