Przypomniały mi się szafy grające z lat panowania Wiesława/Edwarda. Za wrzuconą monetę (2zł?) można było wybrać singla. Radocha była nie tyle w słuchaniu, co w obserwacji manewów jakie płyta w oszkolonej szafie wykonywała. W zeszłym roku w Czechach widziałam coś podobnego, szafka na ścianie stylizowana retro, a w niej tysiace plików mp3, a okładki płyt wyświetlały się na ekranie.