Woliński Park Narodowy – polski park narodowy w woj. zachodniopomorskim, w środkowo-zachodniej części wyspy Wolin, pomiędzy Zatoką Pomorską i Zalewem Szczecińskim. Powierzchnia parku wynosi 10 937 ha.

Pomorsko-Wołyński Park Narodowy
"(...) Ale kto zwiedził jedyną , naszą wyspę morską, Wołyń, ten musi jej przyznać pierwszeństwo! Pod względem piękna krajobrazu jest to jeden z najbardziej uroczych zakątków w Polsce i niewątpliwie najpiękniejszy obszar naszego bałtyckiego wybrzeża, więc też zachowanie go w stanie niezmienionym jest jednym z najpilniejszych zadań ochrony przyrody.Na tej wyspie leżeć miało legendarne miasto Wineta. Pisał o nim kronikarz niemiecki Adam z Bremy w 1075 r. jako o największym, pełnym bogactw mieście portowym Europy, którego słowiańscy mieszkańcy znani byli z gościnności, dobroduszności i uczciwości. Czy było to leżące na południowym cyplu wyspy, silnie zniszczone w obecnej wojnie miasteczko Wołyń, o czym zdają się świadczyć wykopaliska, wykażą dopiero dalsze bezstronne badania archeologiczne, w każdym razie nazwy miejscowości na wyspie i liczne podania świadczą dobitnie o jej bujnej słowiańskiej przeszłości.Wyspa Wołyń jest dziełem lodowca skandynawskiego i morza. Lodowca, który usypał jej wzgórza morenowe, i morza, które spoiło jej pojedyncze składniki w jedną rozczłonkowaną całość, zbudowało piaszczyste wały wydmowe płaskiego wybrzeża, a krusząc morenowe wzniesienia wytworzyło tak charakterystyczny typ stromego, urwistego brzegu o wąskim strądzie, gdzieniegdzie zasłanym olbrzymimi głazami. Białe skały kredowe, tworzące skaliste wybrzeże Rugii, występują w południowej części wyspy (Wapienica, Lubień) tylko pod powierzchnią i są wydobywane dla fabrykacji cementu. Wyspa jest słabo zaludniona i silnie lesista; W uroczym położeniu nad zatoką morską, otulone od południa i wschodu lesistymi wzgórzami, leżą Międzyzdroje, perła naszych uzdrowisk bałtyckich. Główne odradzające czynniki pierwotnej przyrody — morze, góry i lasy — połączone są tu w niezrównany sposób w idealny wprost krajobraz uzdrawiający. Morze jest tu najbardziej słone, klimat lokalny łagodny, powietrze kryształowo czyste, przepojone wonią morza i wspaniałych lasów bukowych i mieszanych. W tym rajskim zakątku spotykamy istotną syntezę cywilizacji z przyrodą. Wille mieszkalne, otoczone kipiącymi zielenią ogrodami, graniczą bezpośrednio ze starym, naturalnym, troskliwie pielęgnowanymi lasem, niewątpliwie najpiękniejszym na naszym wybrzeżu. Niezrównane piękno przyrody jest tu pilnie chronione i we właściwy sposób udostępnione. Milami ciągną się wśród rozległych lasów wolne od pyłu szosy asfaltowe i betonowe, a umiejętnie prowadzone w urozmaiconym terenie promenady i drogi leśne, z ławeczkami w miejscach widokowych, otwierają poprzez korony starych buków i sosen prześliczne widoki na morze. Niezapomniane są zwłaszcza widoki ze ścieżki prowadzącej na wschód od Międzyzdrojów krawędzią wysokiego brzegu przez Górę Kawczą i Górę Orłów Morskich (Gosanberg) 95 m wysoką, skąd dostrzec można nawet brzegi Rugii, do leśniczówki Grodna i leżącego w jej pobliżu śródleśnego jeziorka, miejsca prastarych kultów pogańskich o niezwykłym uroku1). Ze specjalnych wież widokowych oglądać można całą szczęśliwą wyspę z jej niezwykle bujną szatą roślinną, oblaną od północy morzem, od południa wielkim Zalewem Odrzanym. Lasy Wołynia, zwłaszcza na glebach morenowych, są najistotniejszym składnikiem jego wartości krajobrazowych i uzdrowiskowych. Są to przeważnie lasy o charakterze naturalnym, bukowe i bukowo-mieszane z dębem i pojedynczą domieszką sosny, dalej sosnowo-bukowe i sosnowo- dębowe, a także bory sosnowe typu wrzosowego lub czernicowego. Na ogół były starannie pielęgnowane jako lasy parkowe z troską o utrzymanie naturalnych typów leśnych, z zachowaniem starych, okazałych drzew, więc zadaniem Parku Narodowego byłoby w pierwszej linii utrzymanie tych lasów w stanie dotychczasowym, a przywrócenie naturalnej postaci stosunkowo nielicznym partiom zniekształconym, gdzie wprowadzono kultury czystej sosny. Występujące tu typy leśne były ostatnio przedmiotem badań prof. dra R. Kobendzy, a rezultaty ich przedstawione będą w osobnej publikacji. Park Narodowy objąłby środkową, lesistą część wyspy Wołynia w granicach: od północy i południa wody Bałtyku i Zalewu Odrzanego, od zachodu początkowo szosa Międzyzdroje—Lubin i dalej granica lasów państwowych, od wschodu również granica zwartego kompleksu lasów państwowych i pól od miejscowości Drogobądzia przez Wronowo do Nowej Wsi i dalej ku wschodowi linia oddziałowa 190/180 ku morzu.Obszar Parku objąłby około 5000 ha lasu, należącego do nadleśnictw' Międzyzdrojów i Wronowa. Harmonijna przyroda o niezrównanych walorach fizjo- i psychoterapeutycznych, pierwszorzędne urządzenia uzdrowiskowe kąpielisk
nadmorskich od Świnoujścia do Dziwnej, z Międzyzdrojami na czele, wielka słowiańska przeszłości tego terenu, wyznaczają Bałtycko-Wołyńskiemu Parkowi Narodowemu specjalne zadania społeczno-higieniczne i społeczno - wychowawcze.
Realizacja Parku nie powinna napotykać na trudności. Wiceminister Iwanowski na konferencji w Inspekcji Leśnej w Międzyzdrojach w dniu 2 sierpnia 1946 r. wyraził zasadniczo zgodę na utworzenie Parku i polecił Inspekcji opracowanie ze swej strony projektu Nadmorskiego Parku Narodowego na Wyspie Wołyniu. (...) " (Źródło: "Chrońmy przyrodę ojczystą" Tymczasowy Organ Państwowej Rady Ochrony Przyrody Kraków 1946.Adam Wodziczko:  Nadmorskie Parki Narodowe: Kaszubski nad Łebą i Pomorsko-Wołyński "