Bieg Gwarków jest to drugi co do wielkości bieg narciarski w Polsce. Odbywa się corocznie w okolicy schroniska"Andrzejówka" w Rybnicy Leśnej nieopodal Wałbrzycha. Wyścig w różnych kategoriach wiekowych odbywa się na trasach długości 1, 5, 10 i 20 km.
I Bieg Gwarków rozegrano 26 lutego 1978 roku na malowniczych aczkolwiek trudnych trasach wokół popularnego schroniska Andrzejówka w Rybnicy Leśnej w pobliżu Wałbrzycha. Inspiracją do organizacji tego biegu płaskiego na tym terenie był dotychczasowy udział górników wałbrzyskich, którzy wraz z górnikami górnośląskimi startowali w cyklu Zimowych Spartakiad Ministerstwa Górnictwa i Energetyki pod nazwą Narciarski Puchar Górniczy w slalomie gigancie oraz biegach narciarskich.
Takie zawody organizowały kolejno poszczególne Zjednoczenia Węglowe. Zawody odbywały się w kategorii kopalń i zakładów górniczych oraz w kategorii szkół górniczych pn. Młodzieżowy Puchar Górniczy. Wałbrzyski "Bieg Gwarków" stał się poprzez bardzo dobrą organizacją i liczny udział największym wówczas masowym biegiem narciarskim w Polsce i oczywiście priorytetowym w resorcie górnictwa.
Na ten bieg przyjeżdżały reprezentacje kopalń aż z dziesięciu Zjednoczeń Węglowych wraz reprezentacjami szkół górniczych. Bazą hotelową dla nich były internaty i hotele pracownicze górnictwa dolnośląskiego.
Wobec wielkiej popularności tego biegu zaszła potrzeba osobnej klasyfikacji górników. Dla nich to od 1978 roku w sobotę w przeddzień Biegu Gwarków organizowano Narciarski Puchar Górniczy w finałowym biegu płaskim na dystansie 10 i 5 km o Puchar Naczelnego Dyrektora Dolnośląskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego dra inż. Zdzisława Polaka. Wcześniej eliminacje do tego biegu rozgrywano na terenie każdego zjednoczenia. W niedzielnym otwartym Biegu Gwarków górnicy startowali już dobrowolnie. Narciarski Puchar Górniczy dotrwał do 1989 roku. Oprócz górników startowali w Biegu Gwarków miłośnicy narciarstwa z całej Polski, w I Biegu Gwarków wzięło udział 3048 uczestników. Bieg główny rozegrano na dystansie 25 km, pozostałe dystanse to 10, 5, 4 i 1 km.
W biegu głównym triumfował Jan Dragan z Wisły-Istebnej, a drugi był Edward Dudek, zawodnik wałbrzyskiego Górnika, odtąd jego niezawodny wierny uczestnik po dzień dzisiejszy, a także delegat techniczny Polskiego Związku Narciarskiego. Najstarszym uczestnikiem był wówczas 65-letni Stanisław Brzezina z Bystrzycy Kłodzkiej. Biegowi Gwarków medialnie patronowały radiowe "Sygnały Dnia" oraz redakcja katowickiego Sportu oraz prasa lokalna.
II Bieg Gwarków rozegrany został w lutym 1979 roku w rejonie tras narciarskich Andrzejówka-Sokołowsko na dystansach 50 km dla wyczynowców, 20 km, 10 km dla kobiet i mniej zaawansowanych oraz 1 km dla dzieci.
III Bieg Gwarków obejmował dystanse 50, 25, 10 i 1 km. Natomiast popularność Biegu Gwarków była tak duża, że odbył się nawet w czasie stanu wojennego. Każdorazowo Biegowi Gwarków towarzyszyły przez tydzień otwarte masowe imprezy rekreacyjno-sportowe pn. "Wałbrzyska Zima ze Sportem", które organizowały wałbrzyskie kluby sportowe oraz inne lokalne organizacje sportu rekreacyjnego i turystyki.
W dniu Biegu Gwarków wokół schroniska Andrzejówka dla tłumu kibiców i turystów bogata gamę konkursów sportowych wraz z nagrodami prezentowały OSiR i ogniska TKKF z całego województwa wałbrzyskiego. Całość uzupełniały liczne kiermasze, stoiska handlowe i punkty gastronomiczne. Głównym walorem Biegu Gwarków były bardzo urokliwe trasy i widoki Gór Suchych i Kamiennych, na których rozgrywany jest bieg (więcej na oficjalnej stronie organizatorów
).
I Bieg Gwarków rozegrano 26 lutego 1978 roku na malowniczych aczkolwiek trudnych trasach wokół popularnego schroniska Andrzejówka w Rybnicy Leśnej w pobliżu Wałbrzycha. Inspiracją do organizacji tego biegu płaskiego na tym terenie był dotychczasowy udział górników wałbrzyskich, którzy wraz z górnikami górnośląskimi startowali w cyklu Zimowych Spartakiad Ministerstwa Górnictwa i Energetyki pod nazwą Narciarski Puchar Górniczy w slalomie gigancie oraz biegach narciarskich.
Takie zawody organizowały kolejno poszczególne Zjednoczenia Węglowe. Zawody odbywały się w kategorii kopalń i zakładów górniczych oraz w kategorii szkół górniczych pn. Młodzieżowy Puchar Górniczy. Wałbrzyski "Bieg Gwarków" stał się poprzez bardzo dobrą organizacją i liczny udział największym wówczas masowym biegiem narciarskim w Polsce i oczywiście priorytetowym w resorcie górnictwa.
Na ten bieg przyjeżdżały reprezentacje kopalń aż z dziesięciu Zjednoczeń Węglowych wraz reprezentacjami szkół górniczych. Bazą hotelową dla nich były internaty i hotele pracownicze górnictwa dolnośląskiego.
Wobec wielkiej popularności tego biegu zaszła potrzeba osobnej klasyfikacji górników. Dla nich to od 1978 roku w sobotę w przeddzień Biegu Gwarków organizowano Narciarski Puchar Górniczy w finałowym biegu płaskim na dystansie 10 i 5 km o Puchar Naczelnego Dyrektora Dolnośląskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego dra inż. Zdzisława Polaka. Wcześniej eliminacje do tego biegu rozgrywano na terenie każdego zjednoczenia. W niedzielnym otwartym Biegu Gwarków górnicy startowali już dobrowolnie. Narciarski Puchar Górniczy dotrwał do 1989 roku. Oprócz górników startowali w Biegu Gwarków miłośnicy narciarstwa z całej Polski, w I Biegu Gwarków wzięło udział 3048 uczestników. Bieg główny rozegrano na dystansie 25 km, pozostałe dystanse to 10, 5, 4 i 1 km.
W biegu głównym triumfował Jan Dragan z Wisły-Istebnej, a drugi był Edward Dudek, zawodnik wałbrzyskiego Górnika, odtąd jego niezawodny wierny uczestnik po dzień dzisiejszy, a także delegat techniczny Polskiego Związku Narciarskiego. Najstarszym uczestnikiem był wówczas 65-letni Stanisław Brzezina z Bystrzycy Kłodzkiej. Biegowi Gwarków medialnie patronowały radiowe "Sygnały Dnia" oraz redakcja katowickiego Sportu oraz prasa lokalna.
II Bieg Gwarków rozegrany został w lutym 1979 roku w rejonie tras narciarskich Andrzejówka-Sokołowsko na dystansach 50 km dla wyczynowców, 20 km, 10 km dla kobiet i mniej zaawansowanych oraz 1 km dla dzieci.
III Bieg Gwarków obejmował dystanse 50, 25, 10 i 1 km. Natomiast popularność Biegu Gwarków była tak duża, że odbył się nawet w czasie stanu wojennego. Każdorazowo Biegowi Gwarków towarzyszyły przez tydzień otwarte masowe imprezy rekreacyjno-sportowe pn. "Wałbrzyska Zima ze Sportem", które organizowały wałbrzyskie kluby sportowe oraz inne lokalne organizacje sportu rekreacyjnego i turystyki.
W dniu Biegu Gwarków wokół schroniska Andrzejówka dla tłumu kibiców i turystów bogata gamę konkursów sportowych wraz z nagrodami prezentowały OSiR i ogniska TKKF z całego województwa wałbrzyskiego. Całość uzupełniały liczne kiermasze, stoiska handlowe i punkty gastronomiczne. Głównym walorem Biegu Gwarków były bardzo urokliwe trasy i widoki Gór Suchych i Kamiennych, na których rozgrywany jest bieg (więcej na oficjalnej stronie organizatorów
).
