Plac Zdrojowy 1 (Jedlina Zdrój),(wcześniej Plac Armii Czerwonej), mur., zbudowany w 2 poł. XVIII w. z inicjatywy właścicieli uzdrowiska, rodziny von Seher-Thoss, osiadłej w majątku w Jedlince (Tannhausen). Częściowa przebudowa 1836-1837.
W 1856 r. Dom posiadał na parterze laboratorium z cysternami wypełnionymi wodą mineralną, gabinet kąpielowy z 12 kabinami, zaopatrzonymi w cynkowe wanny. Na 1 piętrze było 9 pokoi dla kuracjuszy, na 2 piętrze urządzono salon wypoczynkowy. Gruntowna przebudowa i powiększenie budynku w 1861 r. z inicjatywy nowego właściciela uzdrowiska i pałacu w Jedlince, Carla Kristera, właściciela wałbrzyskiej fabryki porcelany. Dom zdrojowy uzyskał wówczas wystrój neoklasycystyczny, wzbogacony elementami neorenesansu. Centralne ogrzewanie 1888 r., elektryczne oświetlenie 1900 r. W 1892-budynek stanowiący własność Eduarda Gablera, wyposażony był w salon muzyczny i jadalnię z wystrojem, czytelnię, ogród ozdobny z tzw. Colonnadą.
W okresie od 1890 do 1899 liczne modernizacje i nowy wystrój wnętrz części zabiegowej, odnowienie elewacji, renowacja klatek schodowych. W 1899 r. wydzielenie pokoi hotelowych. Modernizacja wnętrz i remont elewacji w latach 1929-1931 i 1934-1936.
Kapitalny remont i bieżące remonty po 1945 r., w czasie których przekształcono układ wnętrz i usunięto wystrój pomieszczeń. W latach 1950-1961 budynek był nieużytkowany. Remont elewacji i wnętrz 1961 r. Obecnie jako Dom Zdrojowy wpisany jest do rejestru zabytków pod numer 1127/Wł z dnia 3.05.1985 r.
Źródło: